Dag 11 rustdag
Uitstekend weer, eindelijk volop zon.
Slenteren door de straten van Chartres, eerst naar de basiliek, Alie voor de cultuur ik voor de foto's.
Wat opviel was dat er veel bewaking overal was. Heerlijk terasje gepakt, wát is Frankrijk toch een heerlijk vakantieland. Lekker eten, relaxte temperatuur, vriendelijke mensen, muziek overal om je heen. Is dit nu een Pelgrimstocht, tot nu toe lijkt het mij van niet, op de tegenslagen dan na, maar die zijn we ook al weer vergeten.
In de kerk kon er ook gebiecht worden, een Pater zat apart in een afgesloten ruimte, achter glas, maar duidelijk zichtbaar voor anderen een zeer innemend gesprek te voeren met iemand, voorover gebogen, handen gebarend. In een van de biechtstoelen lag een dik touw, is dat biechten?
Door de leuke smalle straatje kreeg je speciaal licht, in combinatie met de slingering in de straten speelde het lcht op een leuke manier met de versieringen, straatmeubilair, deurknoppen en paaltjes. Soms hadden we het geluk naar een binnentuin of hofje door te kijken, achter een van de binnentuinen kwam een heerlijke geur over de muur en door een kier tussen de deuren zagen we een grote familie heerlijk op z'n frans eten.
We zaten midden in de stad op 5 minuten lopen van de grote kerk, uit het hotelraam zag je de twee verschillende torens van de kathedraal tussen de kastanjebomen door.
De volgende dag vroeg vertrokken, dag 12 alweer, op een zondag, we vlogen de stad uit, via een N route, maar het was zo stil dat er bijna geen verkeer was. Na 10 km kwamen we weer op de route uit en de stilte viel over je heen, heerlijke wegen, mooi asfalt, slingerende en zeer gevarieerde landschappen. In de velden de leeuwerik, het koren, het graan, soms ook reeen.
Het landschap was in vergelijking tot aan Chartres kaler, er was op veel plaatsen al geoogst.
Maar door het mooie zonnige weer gaf dat ook wel veel kleur en ook veel tekening door de sporen die de landbouwmachines getrokken hadden. Lichtblauwe lucht met zachte plukjes witte donzen wolkjes.
De wind hadden we niet mee, de heuvels waren af en toe goed steil, maar het fietstempo lag toch hoog. Boven de 20 km per uur. De eerste dagen was dat alleen mogelijk met wind mee, nu ook tegen de wind. Heuvels op veel lager, gemiddelde van 16 nog mooi. Het fietsen gaat heerlijk, het denken aan de materiaalpech en de gespannen houding van als je een geluidje hoort is weg. We glijden weer langs de velden en zijn een met de fiets en in de velden om ons heen, van doorzitten geen last, wel af en toe tintelen de vingers van het steunen, dan maar weer even verpakken. Het gewicht van de tassen merk je niet meer. Frankrijk is met de fiets prima te doen, de rustige wegen zijn een verademing, de weg die we vandaag reden was zo stil, dat we pas na twee uur de eerste auto tegenkwamen. Het asfalt was bedekt met korstmossen, zo weinig verkeer gaat er overheen.
Na Bonneval kwamen we meer in het Loiregebied, het landschap veranderde, meer heuvels, kleinschaliger en meer dorpjes. Veel leuke huizen langs de Loire, die hier nog maar een klein stroompje is.
Bij Chateaudun hadden we het wel even gehad 60 km zat erop, na de pauze weer helemaal fris en toen we de bocht naar beneden namen,een steile afdaling meer dan 7%,zagen we twee mensen die hulp nodig hadden en zoals een Pelgrim hoort te doen, biedt hij datgene dat in zijn vermogen ligt. Alie verzorgde de dame die gevallen was, flinke schaafwonden, en ik hielp Scott met het richten van het wiel. Als iets lastig is,dan is het wel een wiel met een S-bocht weer recht te krijgen, het materiaal had ik ervoor en hij niet. Samen,na een uur,hadden we het er redelijk uit, het wiel liep niet meer aan en er kon op gereden worden, hoe lang denk ik dan, want het kan bij de eerste hobbel al weer erin schieten, gelukkig moesten ze niet ver meer.We werden direct uitgenodigd en wisselden adressen uit, want wij gingen door.
Het fietstempo was eruit, na 40 km zochten we om half zes een slaapplaats.
Lastig te vinden, heen en weer rijden, veel vragen en uiteindelijk in de Auberge Madeleine terechtgekomen in Vendome. Leuk plaatsje.
De volgende ochtend dag 13 om half vijf opgestáan om foto's te maken, de verlichte kerk St. Jacques genomen, wat oude steegjes, gebouwen en de grote kerk. Heerlijk zo stil 's morgens en geen mensen en een fantastische geur om half zes al bij de bakker van de verse broodjes.
We kregen een karig ontbijt, daár konden we de dag niet mee door komen, dus meer brood gevraagd en gekregen.
Na nog wat in Vandome rondgereden en brood gekocht te hebben, op weg, het ging vandaag niet, tempo was er niet wind tegen, veel heuvels. Pas na Chateau Renault wilde het weer lopen.
De gang kwam erin en we hebben deze dag toch nog meer dan 70 km gereden. In Tours gestopt een hotel gevonden, nadát we eerst uitgebreid door Tours en in de kathedraal zijn wezen kijken en fotograferen.
's Avonds weer super gegeten, de Fransen kunnen er wat van. De oude vakwerkhuisjes bekeken en bij de liefdesfontein de wens van elke Pelgrim gedaan,het einde zonder brokken halen met z'n tweeen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten