Dag 20 Dax rustdag

Dag 20 verplichte rustdag in Dax. We hebben net een wijntje, Grand Cru st. Emilion 1980, ingeschonken in een plastic bekertje en geproost op een goede reparatie. We moeten ons schamen, maar hij smaakt er niet minder om. Het is weer een bewolkte dag met af entoe een spetter, zou prima fietsweer geweest zijn (zucht). Vanmorgen uitgecheckt en op naar de fietsenmaker. De eerste was met vakantie, goed gespecialiseerde zaak, de tweede waar we gisteravond al langs waren gereden was wel open. De man heeft wel wat voor ons afgebeld, maar morgen heeft hij twee nieuwe wielen voor ons ook al hebben we er maar een nodig. Ook hij vond het niet verantwoord om met zo'n wiel door te gaan en helemaal niet de bergen in en bijna zeker wetend dat we geen fietsenmaker meer tegen zouden komen. Terwijl we moesten wachten op een telefoontje van de leverancier kwamen er ondertussen steeds klanten de winkel in, wel drie met een kapot wiel, de eerste met een versletenband, de tweede met een gekreukeld wiel, de derde wilde een nieuwe casette, een oude man die amper kon lopen van de parkinson kwam vragen wat een fiets kostte en dat ging maar door. Toen het verlossende telefoontje. Oke, dus twee, dat zien we dan wel weer. Morgenmiddag gaan we kijken of ze er zijn. Ander hotel, dichterbij en goedkoper. We kunnen naar de fietsenmaker lopen.
Nu de dag volmaken zonder fietsen en dat is even wennen. Eerst maar naar het toeristenbureau dat zowaar ook nog een stempel voor ons heeft. We verzamelen echt "tampons". Het is even er inkomen en wennen, maar sommige zijn echt mooi en deze dus ook. Op deze staat St. Paul. Het plaatsje heet ook St. Paul-les-Dax vandaar.






De kerk heeft aan de buitenkant prachtige reliefs in marmer, dus ook die hebben we bekeken. We waren in onze fietskleding op stap gegaan erop hopend dat de fietsenmaker een wiel op voorraad zou hebben en hadden geen zin om ons nog om te kleden. Een bezienswaardigheid zijn we wel. Twee van die 60-ers die door de stad fietsen manouvrerend langs auto's en voetpaden pakkend. Wat je hier ziet fietsen is niet veel en dan is het meestal op een te kleine fiets of een ouder man die niet meer zo goed kan lopen, maar wel een beetje fietsen. In de straat waar de fietsenmaker zit is aan beide kanten een prachtig fietspad en ook nog een stoep, want soms moet je gewoon op de stoep fietsen. Lekker als je de deur uitstapt. Kun je zomaar onder een fiets komen. De stad is druk. Het blijkt dat er feesten zijn deze week. Alles is in voorbereiding. De oude romeinse fontein of zoiets werd helemaal afgeschermd met een stevige muur eromheen om hem te beschermen tegen de feestgangers, want die zijn er al en zullen er nog veel meer komen.





Elke etalage is met rood en wit aangekleed. Op een bed een rood dekbed en witte versieringen en op de achtergrond een tafereel met stieren. Deze stad heeft een arena voor stierenvechten, dit is Baskenland. Net als bij ons alles oranje wordt met festiviteiten is hier nu echt alles rood en wit in de winkels, vooral kleding. Tussen de middag verwenden we onszelf met een paar heerlijke verse botercroissants en liepen door de straatjes in het centrum die er al een beetje Spaans uit beginnen te zien.



Wij met onze fietsen aan de hand werden natuurlijk weer aangesproken door een of ander halve gare, die we dan maar vriendelijk te woord staan. Toen we hem later weer zagen zijn we maar een andere kant opgelopen. De kathedraal was al die tijd dicht geweest en eigenlijk wilden we daar wel even binnen kijken en gelukkig na ons kopje thee, dit keer niet uit onzeeigen thermosfles, was hij toch open.





De bedelaar bij de ingang wenste me vriendelijk gezondheid.






Binnen zagen we een prachtig portaal met de twaalf apostelen afgebeeld en nog heel wat meer afbeeldingen. St. Jacob was duidelijk te herkennen aan de schelpen. De koster die er aan kwam lopen bood al gauw aan om mee te komen naar de sacristie voor een tampon, weer zo'n mooie met een schelpafbeelding. Naderhand een dame die ons aansprak en blijkbaar als vrijwilligster mensen te woord staat en rondleid. Ja wij hadden al een tampon anders konden we die van haar krijgen. Ze wenste ons een gezonde en vrolijke camino en dat hadden we nog niet gehoord. Wij vermaken ons inderdaad prima en genieten van alles om ons heen.

Location:Dax