Futuroscope hoe dichtbij ook hebben we overgeslagen, want we wilden toch ook nog wat verder komen en Poitiers bekijken.
De weg gelukkig snel gevonden, we reden een stuk langs de Clain, dit keer geen visvijvers maar een golfterrein net voor Poitiers. Een landschap met veel bossage, lekker voor als het erg zonnig is, maar toch begint dit al snel te vervelen, de landerijen zijn niet zo interessant, omdat de meeste al omgeploegd waren. Wel weer meer fruitboomgaarden en druiven.
In het tweede deel na Poitiers veranderde het landschap weer meer in een open en wijder landschap, daar hou ik toch meer van.
De wind was weer tegen ons, aanvankelijk geen wind, maar naarmate de dag vorderde begon de wind aan te trekken, aanvankelijk lekker bedekte lucht, wel benauwd, vochtig, omdat het de avond ervoor flink geonweerd had.
We reden lekker en schoten goed op na 35 km in anderhalf uur even koffie drinken.
De nacht was goed verlopen, vreemd hotel, oud, heel oud, alles was scheef, de trap was scheef, de vloeren en ook het toilet stond scheef. Maar eerst goed oriënteren voor als er brand uitbreekt.
Weer een karig ontbijt, weer extra brood bij gevraagd. We waren aan een goed kop koffie en ik had trek in een croissant, snel bij de bakker ernaast gekocht. Van Vayres, mooi kasteel achter een groot hek, hek vol met korstmossen, heerlijk voor de foto's.
We gleden Poitiers binnen, verkeerde afslag, omdat ik dacht de kortste weg te moeten nemen, maar dat is in een heuvellandschap niet altijd de rechte weg, omdat die weg stijl omhoog ging. Toch gehaald.
De Grande Notre Dame bezocht, prachtige kerk met veel symboliek in beeld en in schilderingen, glas en lood. Van binnen waren de pilaren beschilderd.
Buiten kwam het zonnetje door waardoor er weer mooie plaatjes gemaakt konden worden.
Alles bij elkaar zo'n twee en een half uur gebleven, wat eten en rond kijken, de moeite waard om nog eens te komen.
De stad uit was ook geen probleem, deze keer deden we het goed.
Onderweg een keer verkeerd gereden, maar wel het geluk gehad om een hele oude boerderij op de binnenplaats te fotograferen. Er stond een prachtig oud, roestig kinderledikant met een schuimrubber matras erin. Goed voor een fotosessie.
Hierna kwamen we mooie velden met zonnebloemen tegen, de heuvels waren wat minder stijl. Toch vind ik het niet lekker fietsen dit soort kleine heuvels, op en af fietsen.
Of je moet een hoog tempo aan kunnen houden, maar dan ga je al snel te hard voor de ander, ook de tegen wind werkte in het nadeel, je kon bij heuvel af niet genoeg snelheid maken om bij de volgende heuvel net genoeg snelheid over te houden om de heuvel soepel te pakken, terug schakelen en bijna stil vallen, of heel hard trappen, wat ook veel energie kost. Kortom een vermoeiende dag tegen de wind in, mét vervelende heuvels. Gelukkig werd het aan het einde van de dag minder, kregen hem ook meer van de zijkant.
Na 88 km vonden we snel een overnachting, Chambre d'Hotes, de dame die het beheerde Was er eigenlijk niet meer op toegerust, want haár echtgenoot, 62 jaar had zo'n zes
maanden terug een herseninfarct gehad. Hij was gewoon thuis en zij moest alles voor hem doen. Hij kon ook niet meer praten ,lezen of schrijven. Alle deuren moesten steeds op slot. Een zware opgave voor de vrouw. Toch hielp ze ons en hadden wij weer geluk. Het avondeten na veel heen en weer rijden, zelf gemaakt. De aardige vrouw kwam ons heerlijke tomaten, brood en een toetje brengen.
Ik heb vandaag wel gemerkt dat als het landschap saai is de weg lang is en dat je dan gaat denken, je kijkt op de teller en je gaat je vervelen, je voelt meer pijntjes en bent meer bij jezelf dan in de omgeving.
Goed geslapen, het was warm dus niet onder de dekens, ze zal wel gedacht hebben waar hebben ze gelegen?
's morgens had ze een lekker ontbijt voor ons klaar staan, thee en brood.
Ze wilde helemaal iets voor het overnachten en eten hebben, dit keer dus wel erg goedkoop uit. We zullen in Compostela hen bedenken.
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:Angouleme
Geen opmerkingen:
Een reactie posten