Vroeg opstaan, geen probleem, het ontbijt kon pas na 8.00 uur en wij wilden vandaag juist vroeg weg, omdat we een lange saaie weg moesten gaan, door Les Landes.
Vannacht was het warm geweest. Een voordeel daarvan was dat de was goed gedroogd had. Toen ik buiten kwam om thee te zetten en een croissantje bij de bakker te halen, hotel uitgeslopen, zag ik dat het vannacht geregend had. Weinig geslapen door gehoest van de buren en het vrachtverkeer dat door het dorp ging om de tolwegen te mijden. Om kwart over acht op de fiets, op naar de eerste stop 25 km verder. Tegen de wind in goed achter elkaar liep het uitstekend. Anderhalf uur verder, nog te vroeg voor de koffie. Op naar de volgende 20 km en dan koffie. Helaas de koffie bleef dit keer lang uit.
De dreigende luchten, pakten zich samen en het begon licht te regenen, niet genoeg om een regenpak aan te trekken. Door de harde wind waaide de regen ook weg. Achter elkaar blijven, rug bol en trekken aan het stuur. Het
ging goed totdat we op een ontzettend slechte weg kwamen met gaten over de hele breedte van de weg. Daar omheen slalomen viel niet altijd mee en ook onze schaduwen die voor ons uitgingen maakten het moeilijk. Een keer ging het goed mis toen er een vrachtwagen met wortelen achter ons zat, niet goed gekeken en toen kwam ik nog net half in een kuil, tassen vlogen omhoog, dus foute boel. Alie ging net langs de rand.
De wegen waren eindeloos lang, je kon tot aan de horizon kijken. Er waren heel veel bomen gekapt of verbrand. Langs sommige wegen zag je nu de hei bloeien. Gisteravond stond in ons eten als versiering een bloeiend heide takje.
Hele grote kale vlaktes, waar ze nu op veel plaatsen mais aangepland hebben. Bergen hout langs de weg, grote vrachtwagens die dat hout weer verder brachten.
Er werd soms onverantwoord hard gereden, de auto's zag je schommelen.
Gelukkig gingen we van de hoofdroute af en konden we binnendoor, soms betere wegen soms slechtere. Zo fietsten we eindeloos onze schaduw achterna.
Op een klein klimmetje net voor Escource niet goed terug geschakeld en toch nog even met kracht de top proberen te halen, hoorde ik een knal alsof de ketting de pion verkeerd pakte. Ohjee, dacht ik en straks moeten we de bergen nog in en als hij nu al begint te haperen wat moet het dan straks worden.
We waren daarvoor in Labouheyre geweest, nog te vroeg om koffie te drinken. Leuk kerkje met een glas in loodraam van St. Jacob.
Wel een vreemde weg, eerst onder het spoor door via een tunnel en later een tunnel waar je moest bukken. Er was een stoplicht, maar waarvoor? Toen we de tunnel uitkwamen zagen we dat er ook auto's door gingen. Best eng zo'n lage smalle tunnel en dan ook nog voor auto's.
Die knal, ik hoorde dat het weer een spaak was. Dus afstappen en repareren. Onder het afdak van het slachthuis van de jagersvereniging ben ik wel 2 1/2 uur bezig geweest om de spaak erin te krijgen. Het richten was snel gedaan, maar de remmen wilden niet meer. En toen ik klaar was zaten de konussen te strak. Lekker werken zo.
Het was echter niet alleen een spaak die stuk was, maar ook de velg, de spaak was er doorheen gekomen, een scheur in de velg tot gevolg. Helaas te laat gezien, de band zat er al weer omheen anders had ik er een ringetje achter gelegd. Heel geduldig en voorzichtig gewerkt en tegen elkaar zeggen dat het vast niet zomaar is dat die spaak knapte. Misschien zat het scheurtje er al en moest het gezien worden voor we de bergen in zouden gaan en in een grote plaats zal eerder een fietsenmaker zijn dan in een van die kleine plaatsjes waar we door komen. Mopperen helpt niet, dus reparen.
Even verderop, misschien 100 meter, konden we koffie drinken, inmiddels al half twee, 30 km achter de rug. Aan de overkant bij de mairie maar een stempel gehaald om deze plaats niet te vergeten. Niet druk maken en kijken of wealsnog Dax kunnen halen.
De wind was wat gaan liggen en aan het einde kregen we hem zelfs schuin achter, soms reden we wel meer dan 30 km per uur.
Onderweg nog een keer stoppen om wat te eten. In het dorp was een Gite, wat doen we stoppen of doorgaan. Aardig kerkje in Buglose, alleen gesloten, jammer want er was een mooi beeld in het gebouw werd in ons boekje gezegd.
Op campings gevraagd naar hutjes, want het liefst slapen we niet in de tent. Chambres 'd Hotes allemaal was complete. Er is een feest in Dax gepland hotels dus ook. Dan maar bellen, maar dan moet je wel het landennummer van Frankrijk hebben.
Met de behulpzame campingbeheeerder kwamen we er wel uit.
Wij naar Etaphotel. We hadden er inmiddels om 6 uur zo'n 90 km opzitten en daar kwamen er nog eens 15 bij. Gelukkig konden we snel uitpakken en eten. Na een warm bad was alles weer vergeten. Morgen af op een fietsenmaker.
.
.
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:St.Paul les Dax
Geen opmerkingen:
Een reactie posten