vrijdag 5 augustus 2011

Dag 16 van Angouleme naar Aubeterre sur Dronne

Wederom karig ontbijt een broodje, een croissant, wat boter, dit keer voor z'n tweeen drie jam, kop thee en een glas jus. Heet water wilde ze nog wel maken, hadden we voor de middag nog wat thee.









En wij kunnen je vertellen dat dat heerlijk smaakt, tussen de middag of aan het einde van de dag een kop thee, zalig. Ook het water smaakt nu zo lekker, zo zoet als water. Trouwens, alles lijkt een intensere smaak te hebben, de appelen, de sinaasappel, het brood, het smaakt ons zeer goed.
Komt vast door de inspanning, waardoor het verlangen er naar groot is. Je lichaam is anders. We verliezen zo met dat klimmen en stijgen wel veel vocht, dat vul je aan, maar het zouttekort is mogelijk een probleem, iets meer zout bij het eten, extra boter, chips of zouttabletten gaan proberen, want we moeten niet uitdrogen. Het hete weer moeten we nog krijgen, vandaag hadden we veel geluk, de zon was matig, pas na 12 uur kwam hij een beetje door, daarvoor lichte regen, niet eens genoeg om je jas aan te trekken, behalve dan de momenten dat we toch binnen zaten, toen ging het wel een even hard.
Angouleme uit komen was een ramp, we gingen in plaats van linksaf bij de kathedraal rechtsaf en maakten zo een rondje van 13 km om weer bij de kathedraal uit te komen, die inmiddels open was om even te fotograferen en een stempeltje te vragen. De mevrouw van het stempeltje legde ons uit hoe we moesten rijden. Inmiddels regende het en het koffietentje was ook open, dus eerst maar aan de koffie met een croissant en daar hing een grote plattegrond die wij niet hadden. De mevrouw kwam ons te hulp met een goede plattegrond en legde ons buiten nog eens duidelijk uit hoe we het beste konden rijden. Niet door de stad zoals op ons kaartje, maar richting Puymoyen en dat klopte. Wat een geluk we waren de stad uit. Weer heuveltje op en heuveltje af.








Bij Montignac kwamen we langs de mairie en Alie wilde daar ook een stempeltje vragen, want dat zijn ze overal op deze route gewend en ze schrijven er voor jou ook nog de datum bij en wensen je bonne route. We hadden al gezegd dat we brood moesten kopen, dus ik ging vooruit het dorp in. Op de beschrijving stond linksaf en Alie ging naderhand linksaf na even gewacht te hebben. Voor het eerst waren we elkaar even kwijt. Bellen lukte niet van allebei. Gelukkig had Alie maar rechtsomkeert gemaakt en ontdekten we dat de beschrijving voor ons weer eens niet klopte. Na een stukje gereden te hebben besloten we ons broodje en kopje thee te nemen en genoten van het uitzicht. Een sprinkhaan kwam ons weer gezelschap houden. Hij zat op mijn trui en ik moest hem natuurlijk even op de foto zetten en natuurlijk onszelf met op de achtergrond de fietsen.




Boven vanaf de St.Pieter moest er een weg omlaag lopen, die hebben we de eerste keer gemist, en als je 2 graden boven verkeerd start dan kom je km-ers verder helemaal verkeerd uit, aan de oostelijke kant, als je dan ook nog eens een keer de verkeerde richting in rijdt, dan kom je noordelijk uit en kan je helemaal rond rijden, over een drukke weg met vrachtauto's en veel verkeer. Uiteindelijk omgekeerd en teruggegaan naar het uitgangspunt, de klim omhoog en als je bedenkt dat de klim meestal 5 of meer procent is, dan ben je wel leeg als je weer boven bent. Om 8.45 uur gestart, lekker vroeg om 11.00 waren we weer op hetzelfde punt. Schiet wel lekker op. Niet mopperen, stempel halen, hadden we niet gedaan om snel te zijn. Dan nu maar koffie drinken nog eens vragen en nadat meerdere mensen hetzelfde hadden gezegd hebben we de afdaling genomen, na 6 km zaten we op de route de stad uit. Dan valt de stilte weer over je heen. Wat een prachtig glooiend landschap, voor je uit zie je de weg in golven op en neer gaan, bossen, wijngaarden, vergezichten met vele kleuren, groen, geel en bruin. De huizen mooi in het landschap opgenomen met de roodbruine dakpannen, witgele muren, net kasteeltjes.




Geen wind vandaag wat scheelt dat, de meeste heuvels in het grote of midden verzet gehaald zonder al te veel snelheid verloren te laten gaan, dan zweef je over de weg. Fietsen was vandaag een genot, mooie plaatjes, een buizerd die door vier kraaien zijn buit af liet pakken.
Interessante plaatsjes, met veel Romaanse invloeden.




Onderweg veel kunnen praten, niet zoveel lawaai om je hoofd van de wind, kortom genieten.
Bij Montignac kwamen we langs de mairie en Alie wilde daar ook een stempeltje vragen, want dat zijn ze overal op deze route gewend en ze schrijven er voor jou ook nog de datum bij en wensen je bonne route. We hadden al gezegd dat we brood moesten kopen, dus ik ging vooruit het dorp in. Op de beschrijving stond linksaf en Alie ging naderhand linksaf na even gewacht te hebben. Voor het eerst waren we elkaar even kwijt. Bellen lukte niet van allebei. Gelukkig had Alie maar rechtsomkeert gemaakt en ontdekten we dat de beschrijving voor ons weer eens niet klopte. Na een stukje gereden te hebben besloten we ons broodje en kopje thee te nemen en genoten van het uitzicht. Een sprinkhaan kwam ons weer gezelschap houden. Hij zat op mijn trui en ik moest hem natuurlijk even op de foto zetten en natuurlijk onszelf met op de achtergrond de fietsen.
Nu net de in de rotsen uitgehouwen kerk bekeken in Aubeterre en middenin het dorp een goedkope hotelovernachting gevonden.
Lekker opgefrisd, dat is wel nodig na een dag zweten. Paar dingen die je op een dag nodig hebt. Een warme douche, een lekker drankje, thee, brood en een goed bed. Het is of St.Jacques ons begeleid, want toen we lekker gedouched hadden op z'n Frans regende het behoorlijk. Hadden we nog op de fiets gezeten dan hadden we de heerlijke maaltijd en de leuke wandeling door het dorpje gemist. We zeggen dan steeds tegen elkaar dat het zo heeft moeten zijn.




Monolieth in Aubeterre-sur-Dronne

Nu we zo vaak in hotels overnachten merken we dat we in Nederland wel erg verwend zijn. Het gebeurt regelmatig dat we een hand nodig hebben als douchekophouder, want de echte laat het afweten. Soms moet je achteraf de vloer dweilen omdat de douchekop wel bleef zitten, maar tegen de deur of het gordijn opsproeit. Hurktoiletten zijn we niet meer tegengekomen. We begrijpen nu maar al te goed wat de franse slag is. Toiletten worden schoon gemaakt en de wastafel, er hangt een keurig handdoekapparaat, maar deuren en vloeren zien er meestal niet uit. Afzien dus....?

Location:Aubeterre

Geen opmerkingen:

Een reactie posten