Van dag 5 naar dag 10

De 10e dag, we zitten nu in Chartres.
De afgelopen drie dagen hebben we aardig wat heuveltjes genomen, er zaten stevige klimmetjes tussen, het verzet op de fiets kon het maar net aan. Ik hoop niet dat het steiler wordt want dan gaat het niet lukken.
Tot twee keer aan toe een spaak achter gebroken. Meestal volgen er meer als er een stuk gaat, toch hoop ik dat het bij deze pech blijft. De laatste was tamelijk eenvoudig te vervangen de eerste niet, daar had ik mijn speciale setje voor nodig. Na de reparatie liep het remblokje aan en was er speling in de as, dus dat schoot niet op. Gelukkig op tijd kunnen herstellen. In St. Genevieve een garage met klassieke auto's om een steeksleutel en wat vet gevraagd.
Na Mechelen was de route redelijk te doen, eerste deel lastig en slecht weer. Het tweede deel naar Aalst prima te doen, een traject over een oud geasfalteerd spoorlijntje. Het begin van het traject was gemarkeerd met de Jacobsschelp.
Aardige mensen onderweg, de ezels begroeten ons van verre met luid gejuich, de honden liepen al blaffend en springend met ons mee, net als bij de tour de france sommige te enthousiaste toeschouwers doen, geen valpartijen, de namen stonden op de weg geschreven en onderweg werd ons veel courage toegewenst.
In Aalst aangekomen begon het weer te regenen, badluck, ondanks dat onder een luifel koffie gedronken. Van voorbijgangers hoorden we, iedereen spreekt je immers aan, dat er bij het gemeentehuis een bewaakte stalling was.
Wij samen naar de Kathedraal, waar net een begrafenis was geweest. Via de achterdeur naar binnen. Prachtige beelden van hout en de preekstoel ook mooi houtsnijwerk.
Stempeltje halen en krijgen van de de deken die net immers een mis heeft opgedragen. Het wijwaterbakje op de foto gezet met speciaal licht, zie foto's.
De route daarna was weer vlak langs het water de Dender, prachtig en aan de heuvels in de verte konden we zien dat het al behoorlijk glooiend werd, maar merkten daar dus nog niets van.
Het weer klaarde aan het einde op, veel regen en zonneschijn. Dat is om te fietsen heel vervelend, jas aan jas uit. Bij Lessines omhoog, dat was te steil, over keitjes, dat belooft wat. Tournai was te ver dus moesten we halverwege naar een overnachting zoeken, de adressen klopten niet, maar door te vragen kreeg je wel veel respons en een van de aardige jonge mensen, bij de eerste kruising in ons boekje, bood aan om de tent in hun weiland te zetten. Plaatsje Ostiches. Op nog geen 10 minuten fietsen bij een bakker een slager en twee restaurants vandaan.
Het ene restaurant was eigenlijk gesloten, omdat haar man net in het ziekenhuis was opgenomen, zenuwachtig heen en weer aan het lopen met veel roken, maar de tent niet sluiten. Het Argentijnse restaurant was helemaal top.
's Nachts regen maar in de ochtend was het droog, heerlijk tent inpakken, spullen op de fiets en wij naar de bakker, die dicht was, dan toch maar bij de slager en die had brood.
Was maar goed dat we daar wat gekocht hadden want de eerste drie uur waren we niets meer tegengekomen. Tournai is een mooie stad met veel interessante gebouwen, helaas was de kathedraal dicht dus daar geen stempel, op straat wel de Jacopsschelp gefotografeerd.
Een stukje langs de Schelde, het ging nu echt op en neer, tempo ging er wat uit, meer tegenwind, maar geen regen meer. In Somain naar een hotel gevraagd of chambres d'hote, iemand bij de jeu de boulesbaan kon ons vertellen dat er een soort formule 1 hotel aan het einde van het dorp achter de winkels was. Uit het snelle verhaal van het Frans maakte we zo iets op, rotondes om e.d. Bij verder navragen hetzelfde verhaal, maar waar en welk winkelcentrum? Uiteindelijk bij de snelweg om een grote rotonde en de snelweg over vonden we hem. Daar voor het eerst via een automaat een kamer geboekt met internet.

Dag 5
Het landschap was nu echt veranderd in een Ardennerlandschap maar dan ruimer, golvende landerijen, veel korenvelden afgewisseld met maïs en aan de randen bos. Leeuweriken die opvlogen uit het graan en zwaluwen die overscheerden.
Verder op weg naar Cambrai, waar we om half twaalf aan kwamen zonnetje erbij, prachtige Kathedralen bij elkaar, rustig weer wat koffie gedronken en rondgelopen.
De stad uit richting Rumily was moeilijk, heel wat rondjes gemaakt en veel tijd verloren op weg naar St. Quentin.

Toen we hem eenmaal hadden gevonden gingen we door prachtig glooiend landschap, de zon kwam door waardoor het nog mooier werd, idyllisch.
IJsje onderweg genomen, toen we uitrustten bij een kerk.
Onderweg weer heel veel begroetingen en aardige mensen tegengekomen die ons de juiste route wezen.
Een ree sprong vanuit het niets de weg op nog geen meter voor, met twee sprongen was hij in het veld verdwenen.
Gelukkig gaat het kaartlezen hier beter dan in België, omdat de straten een nummer hebben.
Het laatste deel was weer zoeken maar ging via een jaagpad langs le Canal de St. Quentin.
Hotel dachten we snel te vinden, omdat we er tegenaan reden, helaas complet, dus verder zoeken en na omzwervingen gevonden achter het station. Met toeval op tijd, net voordat het ging regenen. Daar ook bij Vasco da Gama, een Spaans hotel/restaurant gegeten.

Dag 6 pech bij Villeselve
Rustig ontbijtje, erg karig, avond eten was er wel goed, de stad in, hier veel gebouwen in Jugenstilstijl. In de basiliek de boom van Jesse gefotografeerd en een fisheye. Genieten dus, was fris en koud, goed fietsweer, wij op pad.
De stad waren we nu zo uit en de route snel gevonden.
Onder weg bij Villeselve zei mijn fiets "zoek het maar uit, van de winter moest je mij zo nodig elke dag door de sneeuw en pekel heen sturen, nu pak ik je terug", knal zei een van de spaken, tja onderhoud, toch iets vergeten.
Gelukkig het boekje en de nodige hulpmiddelen meegenomen om de cassette er af te halen, eerste poging mislukte, bij de tweede was het goed. Na twee uur sleutelen wiel er in bagage erop en verder op pad.
In Noyon gestopt om de kathedraal te bezoeken, prachtig gebouw mooie oude Romaanse bogen en gangen. De koster daar wees ons erop dat er in de Abbaye bij Ourscamp een kloosterorde was die ook Compostelagangers toeliet om te kamperen. Dat deden we dus, onderweg mooie oude bruggen, kapelletjes en landschappen gefotografeerd.

We kwamen te laat om mee te eten, maar een aardige winkeljuffrouw, vrijwilligster aldaar, bracht ons met de auto heen en terug naar de winkel. In de oude tuin van de abdij,waar nu alleen nog perenbomen tegen de muur stonden, mochten we onze tent opzetten. In en hel grote tent voor groepen stonden tafels en stoelen, dus maakten we het ons gemakkelijk. Later kwamen Gerard en Bernadet ook met hun tentje er staan. Een broeder met hond Tobias liep zijn rondje en kwam een praatje maken. Hij bleek uit de Elzas te komen en sprak Duits, wat ons toch iets gemakkelijker af gaat.
Toen het licht mooi werd nog veel foto's kunnen maken van de Abdij. Een deel is helemaal in verval geraakt en staat nog als een ruïne.

Dag 7 op weg naar.. Werd Clermont.
Na de meerstemmige gezongen mis en een koude douche om 7.00 uur te hebben bijgewoond ons ontbijt gemaakt. Alles rustig aan. De buren gegroet. Wie weet komen we elkaar nog tegen.
Vertrokken om 9.15 uur, elke dag een uur later.
Na heel wat klimmen en dalen kwamen we in Compiegne, daarna draaide de rijrichting en kregen we weer windje in de rug, liep lekker door. Eerst maar door naar de kathedraal in het centrum, dat was wel een hele steile klim op natte keitjes en voor Alie net even te veel. Een aardige dame wees ons de VVV, waar we hoteladres en stempeladres kregen. Was een Formule 1 hotel, dus prima geregeld.

Dag 8 van Clermont naar Oinville
Lekker op tijd ontbeten, tas inpakken en weg. Tja dat hadden we gedacht. Toen de fietsen uit het schuurtje gehaald werden bleek het fietssleuteltje van Alie er niet te zijn. Alie wist zeker dat ze hem de vorige avond niet teruggekregen had. Terug naar de kamer, alle tassen en zakken nakijken, nog een keer terug naar de kamer, restaurant ernaast waar we gegeten hadden en terwijl ik nog een keer naar de kamer ga zoekt Alie mijn jas nog eens na. En ja daar zit hij in een hoekje van mijn zak waar ik mijn sleuteltje ook al eens kwijt ben geweest. Wat een opluchting na een uur geduldig zoeken. Hij kon niet weg zijn. Is dat nou Sint Jacobs hulp?
Ik
Ik vertrouwde mijn fiets niet, hij remde niet goed en slingerde en piepte. In Ste.Genevieve in een garage om een sleutel gevraagd de assen eruit gehaald en gesmeerd, de remmen afgesteld en de spaken nog eens gecontroleerd. Hij liep nu goed, geen speling meer.
Weer was nog niet optimaal en het dreigde vandaag weer, in Ste. Genevieve een flinke bui, maar toen stonden we droog en later waren we net brood aan het eten en waren we ook droog, aan het einde voor Oinville kregen we in het openveld veel regen, na alle klimpartijen maakte dat ook niet meer uit, we waren toch al nat van het zweten.
In Oinville reden we omhoog en zagen een bordje "Compostella fietsers English spoken".
We bedachten ons niet en stopten. De dame, Pamela met een aardige lieve hond, Jude, begroette ons, de fiets door het huis twee trappetjes op naar middentuin.
Kregen gelijk Engelse thee, konden douchen en ze bracht ons naar het restaurant.
's avonds was ze weg, wij mochten het huis gebruiken en kregen de sleutel mee.
Bijzonder aardige vrouw, had heel wat te vertellen. Heel sfeervol ingericht huis, met beeldjes, nissen en trappetjes, diverse zithoeken.
De tuin met terrassen net zo sfeervol als het huis.

Dag 9 van Oinville naar Chartres ongeveer 85 km moest kunnen als het mee zat.
Eindelijk goed geslapen, Alie wat minder. De volgende dag een Engels ontbijt, met eigen gemaakte marmelade. Redelijk vroeg op pad, 9.15 uur en na een uur weer een knal, maar niet zo hard, de helling met 50 af en Alie die achter me reed riep dat ik bij de stoplichten mijn fiets even na moest kijken, want ze vond mijn wiel maar raar wiebelen en dat klopte. Nu gelukkig aan de goede kant een spaak kapot en daarin Orgerus
gerepareerd, dit keer in een half uur. Toen ging ook nog de ophanging van de foto-stuurtas kapot, door het gewicht van mijn toestel. Nog een reparatie, schoot vandaag dus weer niet op, nu ja, we zijn onderweg.
Het landschap veranderde weer de grote landerijen werden meer kleinschalig, veel kleine dorpjes en weinig voorzieningen. De koffie schoot er vandaag bij in, dus maar bij wat bos thee brood kaas en een appel genomen. De bramen die we er plukten waren heerlijk zoet. In het bos hoorden we de specht druk aan het werk. De heuvels werden minder steil en sneller achter elkaar. Alie ontdekte dat we een uur over 10 km deden en controleerde dat het tweede uur weer omdat ik dacht dat het dan sneller zou gaan. Nou ja misschien 4 minuten. Het weer werkte dit keer mee, windje schuin in de rug, bewolking waar af en toe de zon door kwam. In Maintenon eindelijk onze cafe au lait en bij de VVV in de mairie een kaartje van Chartres gehaald. De mevrouw bood ons ook nog een stempeltje aan en dat is natuurlijk niet weg. We verzamelen ze nu en proberen er ook aan te denken. Vaak mag je even meelopen naar de consistoriekamer waar van alles ligt. In Chartres was het stralend zonnig en warm. Gelukkig maar dat we dit niet onderweg hadden, want dan is het wel zwaar.

Redelijk snel een hotel met internet genomen. Wel wat duurder, maar we waren nu aan rust toe. Wie weet slapen we een volgende keer weer bij een abdij en zijn we niets of heel weinig kwijt. De fietsen kregen een mooi plekje. In de kamer kijken we vanuit het raam tussen de kastanjebomen door op de twee verschillende torens van de kathedraal. Eerst maar eens een lekkere douche en kijken of het internet werkt. De douche is klein en het gordijn plakt tegen je aan als je een beetje draait gat de kraan uit omdat je ertegen aan komt of hij wordt koud of warm, het toilet is een sanibroyeur en maakt een verschrikkelijk lawaai, maar het bed is prima en daar komen we voor. We besluiten om in het hotel te eten en niet te gaan zoeken. Een goede keus, want de gazpacho is verrukkelijk en een driegangenmaaltijd voor nog geen € 20 is ook niet slecht. Heerlijke wandeling gemaakt. Bij de kathedraal zaten heel wat mensen buiten op stoeltjes te luisteren en zachtjes mee te zingen met de franse liedjes die er vertolkt werden vanaf een podium. We ontdekten tijdens onze wandeling een mooi aangelegd labyrinth in het gras en zijn van plan om die morgen in de kathedraal te gaan bekijken.

Dag 10 wandelen en uitrusten in Chartres.