Van Mechelen naar Ostiches
Ostiches naar Somain
Eerst deel was lastig, vreemde fietspaden, dan weer moesten we aan de linkerkant van de weg en dan weer aan de rechterkant, de ene keer met een stoeprand en de andere keer zonder rand, dus op passen geblazen, sommige fietspaden hobbelig en slecht onderhouden en een ander deel juist heel goed onderhouden.
Na 20 km kregen we gelukkig een mooi glad fietspad, dat was een oude spoorvervinding, we schoten nu echt goed op, helaas wel weer veel regen tot aan Aalst.
In Aalst zijn we lang gebleven, de kerken bekeken en vastgelegd. Heel mooi houtsnijwerk van beelden en de preekstoel.
Veel aardige mensen ontmoet, groeten onder weg, Courrage. Zelfs de ezels onderweg deden mee, ruim voordat we er aan kwamen werden we al begroet.
In Mechelen hadden we heerlijk ontbeten, verse broodjes, spa, veel vruchten en een lunch voor onderweg. Een pension om aan te bevelen.
In Aalst konden we de fietsen op de binnenplaats van het gemeentehuis stallen.
Daarna langs "de Dender" gereden genieten weer, steeds minder regen en op een gegeven moment zelfs zon.
De bedoeling was om naar Lessines te rijden, maar onderweg vertrouwden we het niet en vroegen of er iemand wist waar de refuge was. Een aardige bewoner van een boerderij in aanbouw belde voor ons, maar er was daar geen refuge meer. Hij bood ons aan om de tent op zijn land op te zetten naast korenveld.
De bakker, slager en restaurant waren in het dorp beneden, wat wilden we nog meer.
Heerlijk geslapen en gewekt door: eerst de haan, dan de vogels en daarna de honden. Het buitenland gevoel was er weer.
Op zondag brood gekocht bij de slager, potje thee gezet. Wie doet ons wat.
Verder op weg. Onder weg weer veel courrage gewenst door de wielrenners.
Tournai gehaald, onze eerste mijlpaal, de basiliek was helaas gesloten, maar het plein en de omgeving waren prachtig. Geen regen dit keer wel veel tegen wind. Af en toe stijgen en dalen, de benen moesten wennen.
Daarna langs de Schelde naar Frankrijk.
Door een prachtig bos met veel varens gereden, langs een mooi landschap met glooiend en gekleurd met gras, koren, mais. Het zonnetje kwam erbij de wind was gedraaid het ging weer voor de wind.
Na 80 km gestopt, naar een hotel of overnachting gevraagd. De adressen in de boekjes klopten. Bij de jeu de boules verening konden ze ons vertellen dat er een Auberge was, die nog vinden was een hele toer. Na 10 km rijden hebben we die aan de ander kant van de snelweg, in Somain uiteindelijk ook gevonden.
Nu op het ontbijt af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten