zondag 26 juni 2011

Voorbereidingen

De eerste vraag die je jezelf stelt, als je zo'n tocht gaat ondernemen of je wel zo lang op het zadel kan zitten en of je het wel leuk vindt? 30 jaar geleden ging er geen vakantie voorbij of ik zat op de fiets en dagen lang in Zuid of Midden Frankrijk gereden, tentje mee, 100 km was geen probleem. Maar kan ik het nu nog?
We zijn inmiddels wandelaars geworden, een hele dag met rugzak op de bergen door of het kale landschap van IJsland met al zijn hindernissen leverde ook geen problemen op. Wat daar een probleem was was het slapen in bedompte hutten, het lawaai en het licht dat maar niet uit ging. In de bergen de ijle lucht waardoor het lang duurde voordat ik slaap viel, niet dat dat de volgende dag opbrak, helemaal niet, veel slaap had ik niet nodig, er was zoveel te zien en te beleven, dat je overdag wel wakker bleef.
En nu weer op de fiets, een hele goede fiets, licht en toch stevig is wel voorwaarde, een goed zadel, maar wat is een goed zadel? Stevig, niet te zacht die goed steun geeft. We hebben nog een opblaasbaar zadeldekje geprobeerd, maar dat zat nooit goed en gaf niet de steun die je nodig hebt, ik kreeg er eerder blaren en schuurplekken van, dus weg ermee.
Het leek ons wel mooi om in de Achterhoek te gaan fietsen. Hellendoorn, Nijverdal, Wierden, Almelo, Deventer, Rijssen, Holten. Dat bleek heel goed  gekozen, lange wegen, variatie in het landschap en af en toe wat heuvels. Het was 's morgens nog koud, koude vingers en tenen, na een uur of twee even opwarmen in een cafe of restaurant met een kopje koffie een taartje, want we hebben tenslotte vakantie. Het ging niet snel, gemiddelde van nog geen 10 km per uur. Na 2 uur begonnen we het zadel te voelen, nog even doorzetten en twee uur later moesten we toch echt wel stoppen. De volgende dag wat langer, uiteindelijk konden we 8 uur op de fiets zitten, dat was dus winst, want je moest toch minstens wel 80 km kunnen halen, want anders kom je te laat aan in de overnachtingsplaats.
Een ontdekking de knooppuntenroutes. Dat gaat dus heel anders dan op de kaart turen en je steeds opnieuw oriƫnteren. Met de moderne hulpmiddelen is het wel steeds eenvoudiger geworden om je route te vinden, GPS, en mobiele telefoon. Als je de weg kwijt bent kom je weer snel op de route terug. Heel wat anders dan 30 jaar geleden, waarbij je alleen de detailkaart had, je kompas en de weinige borden langs de weg.
Wat een prachtig land is Nederland, door prachtige gebieden wordt je heen geleid met de knooppuntroutes, langs prachtige buitenterreinen, huizen. Heel wat anders dan Amsterdam. Verrassende uitzichten en bijzondere landschappen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten